Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne discipulum abducam, times. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
- Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
- Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.
- Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
- Ut pulsi recurrant?
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.
- Zenonem roges;
- Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
- Nihilo magis.
- Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
- Bork
- Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
- Zenonem roges;
- Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
- Nihil sane.
- Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.
- Sullae consulatum?
- Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
- Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
- Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam.
Tum ille: Ain tandem? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Duo Reges: constructio interrete. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Si vero id etiam explanare velles apertiusque diceres nihil eum fecisse nisi voluptatis causa, quo modo eum tandem laturum fuisse existimas? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.